Το μήλο της Έριδας
Είτε επειδή οι θεοί το αποφάσισαν είτε γιατί ο ίδιος κατόρθωσε να την κατακτήσει, ορίστηκαν οι γάμοι του Πηλέα και της Θέτιδας: Νύχτα πανσέληνου, στο Πήλιο, στη σπηλιά του Χείρωνα. Προσκλήθηκαν και πήγαν όλοι οι θεοί, καθένας με το δώρο του. Ο Κένταυρος ένα δόρυ από μελιά (φλαμουριά), που είχε την ιδιότητα να θεραπεύει τις πληγές που άνοιγε, αν ο κάτοχός του το επιθυμούσε. Ο Ποσειδώνας δυο αθάνατα φτερωτά άλογα, τον Ξάνθο και τον Βαλίο. Όλα έμελλε να τα κληρονομήσει ο Αχιλλέας. Ο Ήφαιστος ένα ξίφος. Η Αφροδίτη μια χρυσή κούπα. Η Ήρα ένα πέπλο. Η Αθηνά αυλούς. Ο Νηρέας ένα κουτί με περιεχόμενο μια άσπρη σκόνη που ανοίγει την όρεξη και κάνει χωνευτικό το φαγητό. Την έλεγαν αλάτι. Με όλα αυτά και χάρη στην καλή διάθεση όλων, το γλέντι άναψε, οι Μούσες τραγούδησαν, ο Απόλλωνας έπαιξε κιθάρα, όλοι διασκέδαζαν.
Εκείνη που δεν είχε προσκληθεί στους γάμους ήταν η θεά Έριδα καθώς κανένας δεν είχε όρεξη να βρίσκεται στη συντροφιά τους, νύχτα γιορτής. Οργίστηκε αυτή κι αποφάσισε να τους χαλάσει την βραδιά. Πέταξε στη μέση της ομήγυρης ένα χρυσό μήλο που έφερε την επιγραφή «τη καλλίστη», στην ωραιότατη, την πιο όμορφη από τις παρούσες. Ήταν το περίφημο «μήλο της έριδας», όπως έμεινε να λέγεται το αντικείμενο κάθε καβγά.
Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη θεώρησαν καθεμιά τον εαυτό της αποδέκτη του μήλου. Τσακώθηκαν άγρια καθώς καμιά τους δεν παραδεχόταν ότι υπήρχε άλλη πιο όμορφη από αυτήν. Η γιορτή διακόπηκε, το γλέντι έσβησε. Κι από πάνω, οι παριστάμενοι είχαν το πρόβλημα με τις τρεις θεές. Κανένας δεν τολμούσε να πει ποια ήταν η πιο όμορφη καθώς κάτι τέτοιο θα όξυνε τα πράγματα. Και οι τρεις αντίζηλες ζητούσαν επίμονα την επιβεβαίωση για δικό της καθεμιά λογαριασμό. Η Έριδα απολάμβανε από μακριά το θέαμα και ο Δίας έψαχνε απεγνωσμένα να βρει λύση, χωρίς να περιπλέξει τα πράγματα. Ξαφνικά, του ήρθε η φαεινή ιδέα.
Κάλεσε και τις τρεις, ζήτησε να ηρεμήσουν και πρότεινε να κριθούν από αδέσμευτο κριτή, από βασιλική γενιά, αμερόληπτο και άδολο. Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη συμφώνησαν. Ο Δίας επέλεξε ως κριτή τον Πάρη, γιο του βασιλιά της Τροίας, Πρίαμου, νεαρό, όμορφο και για την ώρα άδολο βοσκό στις πλαγιές της Ίδας. Ο Ερμής ανέλαβε να τις πάει ως εκεί. Τον βρήκαν σε ώρα ανάπαυσης:
«Είμαι η γυναίκα του βασιλιά θεών και ανθρώπων», συστήθηκε η Ήρα. «Είμαι η κόρη του Δία, η θεά με το παλλόμενο δόρυ», είπε η Αθηνά. «Είμαι η θεά που χαρίζει τον έρωτα σε θεούς και ανθρώπους», δήλωσε με νόημα η Αφροδίτη. Μόλις συνήλθε από την πρώτη έκπληξη, ο Πάρης το μόνο που βρήκε να κάνει, ήταν να το βάλει στα πόδια. Τον πρόλαβε ο Ερμής και τον σταμάτησε. Του ανάγγειλε πως τον είχε επιλέξει ο Δίας να διαλέξει ποια από τις τρεις θεές είναι η πιο όμορφη. Ο Πάρης τρομοκρατήθηκε ακόμα πιο πολύ. Εντάξει, έστω ότι διάλεγε την ωραιότερη. Τι θα έκανε όμως με οι άλλες δυο που, θνητός αυτός, θα απέρριπτε; Ο Ερμής τον διαβεβαίωσε πως δεν είχε να φοβάται τίποτα. Ο Δίας, που τον διάλεξε, θα φρόντιζε για την ασφάλειά του. Θέλοντας και μη, ο νεαρός βοσκός αποδέχτηκε τον ρόλο που η μοίρα του επιφύλαξε.
Οι τρεις θεές λούστηκαν, αρωματίστηκαν, χτενίστηκαν, στολίστηκαν και παρέλασαν μπροστά από τον Πάρη, στα πρώτα καλλιστεία που καταγράφηκαν ποτέ. Μη όντας απόλυτα σίγουρες για την υπεροχή τους, καθεμιά έταζε και κάτι στον Πάρη, με την προϋπόθεση ότι αυτήν θα διάλεγε. Η Ήρα υποσχέθηκε να τον κάνει βασιλιά ολόκληρης της Ασίας και της Ευρώπης, αν την ανακήρυσσε νικήτρια. Ο άδολος Πάρης τρόμαξε από την ευθύνη μιας τέτοιας εξέλιξης. Η Αθηνά υποσχέθηκε να τον κάνει γενναίο και ανίκητο πολεμιστή, αν αυτήν εξέλεγε ως την πιο ωραία. Όμως ο Πάρης ήταν ένας άβγαλτος ειρηνικός βοσκός που καμιά όρεξη δεν είχε να μπλέξει με μάχες και πολέμους. Η Αφροδίτη έπιασε τον πόθο του. «Θα σου δώσω την πιο όμορφη κοπέλα που υπάρχει στη γη, αν με διαλέξεις», του είπε. Φυσικά, αυτήν διάλεξε. Θα έμπλεκε σε μάχες και πολέμους, θα έβαζε σε περιπέτειες όλα τα τότε γνωστά βασίλεια για να αποκτήσει την πιο όμορφη γυναίκα αλλά εκείνη τη στιγμή ούτε που μπορούσε να φανταστεί κάτι τέτοιο. Η Αφροδίτη ζούσε τον θρίαμβό της. Θα του έδινε την ωραία Ελένη, ξεκινώντας έτσι τον Τρωικό πόλεμο αλλά, τότε, όλα αυτά φαίνονταν πολύ μακρινά.
(τελευταία επεξεργασία, 31 Μαΐου 2021)