Ο φόνος του Ίφιτου

Στη Μεσσηνία, ο Ίφιτος συναντήθηκε με τον Οδυσσέα. Ο Ίφιτος και ο Οδυσσέας μεταξύ τους απέχουν μια με δυο γενιές αλλά, αν δεν συναντιόνταν, το φοβερό και αλύγιστο τόξο που η Πηνελόπη έβαλε τους μνηστήρες να χρησιμοποιήσουν, δώρο του Ίφιτου στον Οδυσσέα, δεν θα είχε περάσει στην κατοχή του κατοπινού βασιλιά της Ιθάκης. Στην Οδύσσεια, ο Όμηρος λέει (φ 12 κ.ε.) πώς έγιναν τα πράγματα (σε μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη [οι αστερίσκοι έχουν την θέση της άνω τελείας]):

«Στου Ορσίλοχου ανταμώθηκαν του αντρείου στη Μεσσήνη,

Πήγε ο Δυσσέας τότ’ εκεί για χρέος που όλη η χώρα

Χρωστούσε του* τι πρόβατα τρακόσα από το Θιάκι

Με τους βοσκούς αρπάξανε και φύγαν Μεσσηνίτες

Με πλεούμενα πολύσκαρμα* και μακρινό ταξίδι

Πήγε ο Δυσσέας ζητώντας τα, μικρός πολύ κι αν είταν*

Τι ο κύρης του τον έστειλε και του Θιακιού οι γερόντοι,

Και πάλε ο Ίφιτος εκεί φοράδες δώδεκα ήρθε

Να βρει χαμένες που γερά βυζαίνανε μουλάρια*

………………………………………………………….

Αυτές ζητώντας ο Ίφιτος, τον Οδυσσέα ανταμώνει,

Και το δοξάρι του ’δωσε, που ο Εύρυτος ο μέγας

Το φόρειε μια φορά, μα πριν πεθάνει το ’χε αφήσει

Του γιου του στο παλάτι του. Και τότε ο Οδυσσέας

Του ’δωσε κοφτερό σπαθί και δυνατό κοντάρι,

Αρχή φιλίας γκαρδιακής* …».

Στην Οδύσσεια, ο Εύρυτος θεωρείται ήδη νεκρός οπότε ο Ίφιτος αναζητά τις δώδεκα φοράδες με δική του πρωτοβουλία. Φυσικά, δεν τις βρήκε στην Μεσσηνία. Προχώρησε βόρεια. Στην Κόρινθο, ο μάντης Πολύιδος του σύστησε να αποφύγει να πάει στην Τίρυνθα. Αγνόησε την συμβουλή και πήγε. Ο Ηρακλής τον καλοδέχτηκε. Ο Ίφιτος εξήγησε τον λόγο της παρουσίας του εκεί. Ο Ηρακλής τον διαβεβαίωσε ότι δεν ήταν αυτός ο κλέφτης. Και τον κάλεσε να ανέβει στα τείχη της πόλης, απ’ όπου φαινόταν ολόκληρος ο κάμπος, να δει με τα μάτια του. Δέχτηκε ο Ίφιτος κι ανέβηκαν στα τείχη της Τίρυνθας. Όμως, σε μια στιγμή τρέλας ο Ηρακλής γκρέμισε

τον φιλοξενούμενό του που τσακίστηκε στα βράχια και σκοτώθηκε.

(τελευταία επεξεργασία, 16 Σεπτεμβρίου 2021)