Προσκλητήριο ηρώων

Καθώς η ναυπήγηση του πλοίου πήρε κάποιον χρόνο, ο Ιάσονας, ύστερα από συμβουλή του Κενταύρου Χείρωνα, έστειλε σε όλη την Ελλάδα κήρυκες να προσκαλέσουν όποιον ήρωα ήθελε να μετάσχει στην περιπέτεια. Ο Πίνδαρος αναφέρει δέκα που ανταποκρίθηκαν. Ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, 48. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, 55. Άλλοι, 67. Οι βέβαιες συμμετοχές πάντως ήταν 54, ενώ τα ονόματα των ηρώων που αναφέρονται από όλους τους συγγραφείς, οι οποίοι ασχολήθηκαν (Απολλόδωρος, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Πίνδαρος, Υγίνος κ.λπ.), είναι καμιά δεκαριά. Οπωσδήποτε, τα πενήντα κουπιά προϋποθέτουν διπλούς κωπηλάτες (ανά δύο σε κάθε πάγκο) και κάμποσους για άλλες δουλειές, όπως π.χ. του τιμονιέρη, πράγμα που σημαίνει ότι συνολικά χρειάζονταν γύρω στα εκατόν πενήντα άτομα.

Γνωρίζουμε ότι συμμετείχαν τρεις γιοι του Δία (ο Ηρακλής και οι Διόσκουροι Κάστορας και Πολυδεύκης), δυο γιοι του Ερμή (Εύρυτος και Αιθαλίδης), δυο του Ποσειδώνα (Αγκαίος και Εύφημος), δυο του Άρη (Ασκάλαφος και Ιάλμενος), δύο του Διονύσου (Φλίας και Ευμέδοντας), δυο του Βοριά (Κάλαϊς και Ζήτης) και δύο του Απόλλωνα (Ορφέας και Ίδμονας). Συνολικά, 15 ημίθεοι, με πιθανό 16^ο τον Παλαιμόνιο που ίσως πρέπει να χρεωθεί ως γιος του Ήφαιστου.

Ανάμεσά στους Αργοναύτες βρέθηκε κι ένας γιος του Πελία, ο Άκαστος, ο οποίος δήλωσε συμμετοχή μόλις βεβαιώθηκε ότι ο Άργος δεν έφτιαχνε το ετοιμόρροπο πλοίο που ζήτησε ο πατέρας του (ο Πελίας) αλλά κάποιο αριστούργημα ναυπηγικής. Και φυσικά μετείχαν ακόμη ο ναυπηγός Άργος και ο ίδιος ο Ιάσονας, καθώς και ο βασιλιάς της Ηλείας, Αυγείας (του οποίου τους στάβλους έπρεπε να καθαρίσει ο Ηρακλής στον πέμπτο από τους άθλους του), γιος κι αυτός του Ήλιου που βρήκε ευκαιρία για μια επίσκεψη στον αδερφό του, Αιήτη, τον βασιλιά της Κολχίδας.

Ο Απολλόδωρος προσθέτει στους Αργοναύτες και την Αταλάντη, ενώ ο Απολλώνιος ο Ρόδιος γράφει γι’ αυτήν ότι ναι μεν δήλωσε συμμετοχή αλλά απορρίφθηκε από τον Ιάσονα που σκέφτηκε ότι μια καλλονή ανάμεσα σε τόσους άνδρες μάλλον μπελάδες θα προκαλούσε. Η ίδια η Αταλάντη πάντως, παρά την τραγουδισμένη ομορφιά της, δεν σκόπευε να γίνει αντικείμενο του ερωτικού πόθου. Όλοι γνώριζαν ότι, όποιος την πλησίαζε με πονηρό σκοπό, κατέληγε νεκρός από το μαχαίρι ή το βέλος της.

(τελευταία επεξεργασία, 9 Οκτωβρίου 2021)