Η αναδυόμενη Καλλίστη
Ξεκίνησε πάλι η Αργώ με δυτική κατεύθυνση. Τον Εύφημο τον πήρε ο ύπνος. Αλαφιασμένος ξύπνησε, νομίζοντας ότι είχε δει εφιάλτη: Ο σβώλος της λιβυκής γης στο σακουλάκι που κρεμόταν από τον λαιμό του, είχε βυθιστεί σε γάλα απ’ όπου είχε ξεπεταχτεί μια πανέμορφη γυναίκα, η κόρη του Τρίτωνα και της Λιβύης που έσμιξε μαζί του. Η γυναίκα του ζητούσε να την αφήσει να επιστρέψει στην θάλασσα με αντάλλαγμα ότι θα φρόντιζε τους απογόνους του. Ο Εύφημος προσευχήθηκε στον Ερμή, ζητώντας εξήγηση του εφιάλτη που είδε. Δεν την πήρε και διηγήθηκε το όνειρο στον Ιάσονα. Αυτός τον συμβούλευσε να πετάξει τον σβώλο στην θάλασσα.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Απλά, κάποιοι υπηρέτες του ήρωα έριξαν το χώμα της Λιβύης στην θάλασσα, κατά λάθος. Έτσι κι αλλιώς, ο Τρίτωνας είχε πει στον Εύφημο να πετάξει τον σβώλο κοντά στο ακρωτήριο Ταίναρο!
Ό,τι κι αν συνέβη, ο σβώλος με το χώμα από την Λιβύη βρέθηκε στα νερά. Αμέσως, ένα πάρα πολύ όμορφο νησί αναδύθηκε. Το είπαν Καλλίστη (Ωραιότατη). Καλλίστη όμως είχε βαφτίσει το νησί και ο Κάδμος που είχε αφήσει εκεί αποίκους με αρχηγό τον συγγενή του, Μεβλίαρο. Ή ο Μεβλίαρος ήταν Μινωίτης και είχε ιδρύσει εκεί αποικία με Μινωίτες κατοίκους.
Όλα αυτά «ερμηνεύονται» αν θεωρηθεί ότι με την έκρηξη του ηφαιστείου η Καλλίστη είχε βυθιστεί και κάποια στιγμή αναδύθηκε πάλι πάνω από το κύμα. Επειδή το νησί δεν ήταν άλλο από την κατοπινή Θήρα. Ο Εύφημος έμεινε εκεί κι έγινε ιδρυτής αποικίας. Εκεί κατέφθασε και ο Θήρας, όταν, πολλά χρόνια αργότερα, διώχτηκε από την Λακωνία.
Ο Ερατοσθένης υπολογίζει πως οι Αργοναύτες έδρασαν το 1225 π.Χ. Περίπου εξακόσια χρόνια αργότερα, στα 640 π.Χ., ο Θηραίος ήρωας Βάττος (που λεγόταν και Αριστοτέλης), γιος του Πολύμνηστου και απόγονος του Εύφημου, ίδρυσε στις ακτές της Λιβύης την αποικία Κυρήνη με αποτέλεσμα να επαληθευτεί η προφητεία του Τρίτωνα.
Συνεχίζοντας το ταξίδι τους, οι Αργοναύτες λοξοδρόμησαν ως το ακρωτήριο Ταίναρο όπου ο Ορφέας έκανε θυσία στους θεούς του Κάτω Κόσμου κι έπειτα γύρισαν ανατολικά και βόρεια. Έπιασαν στην Αίγινα. Έμειναν για λίγο εκεί, διαγωνίστηκαν και στο ποιος θα μετέφερε πιο γρήγορα νερό κι απέπλευσαν. Σε λίγο, έφταναν στην Θεσσαλία από όπου είχαν ξεκινήσει. Η περιπέτειά τους είχε ολοκληρωθεί. Κάποιοι έλεγαν ότι συνολικά το ταξίδι τους κράτησε μόλις τέσσερις μήνες. Όμως, μόνο στη Λήμνο της Υψιπύλης έμειναν ένα ή δυο χρόνια.
(τελευταία επεξεργασία, 7 Νοεμβρίου 2021)