Ο Κόρυθος και η Ελένη
Ο έρωτας έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Τροίας. Κι έγινε αιτία του σκοτωμού του Αχιλλέα αλλά και του θανάτου του Πάρη. Ο τελευταίος είχε ένα γιο από την Οινώνη, τον Κόρυθο. Όταν άρχισε η πολιορκία της Τροίας, η ερωτευμένη νύμφη τον έστειλε να βοηθήσει τον πατέρα του στην άμυνα.
Όμορφο αλλά άμαθο και αμούστακο παλικάρι ο Κόρυθος θαμπώθηκε από την ομορφιά της Ωραίας Ελένης και την ερωτεύτηκε. Την θαύμαζε κρυφά κι όλο έβρισκε προφάσεις για να βρίσκεται κοντά της. Κάποια στιγμή, η Ελένη υποψιάστηκε, τι συνέβαινε. Κολακεύτηκε που του ξυπνούσε τον πόθο κι άρχισε να τον ενθαρρύνει. Η στιγμή που οι δυο τους έσμιξαν δεν άργησε να έρθει. Συνέχισαν να συναντιόνται κρυφά αλλά λίγο λίγο ξεθάρρευαν.
Κάποια μέρα, ο Πάρης γύρισε ξαφνικά κι απροειδοποίητα στο παλάτι και πήγε κατευθείαν στο θάλαμο της Ελένης. Την βρήκε στην αγκαλιά του γιου του. Οργίστηκε. Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι του. Στα τείχη και στους κάμπους, Αχαιοί και Τρώες σφάζονταν για να μπορεί αυτός να την χαίρεται κι εκείνη τον ατίμαζε με τον Κόρυθο. Έβγαλε το σπαθί του και τον σκότωσε. Ποτέ της η Οινώνη δεν του το συγχώρεσε.
Αυτός, έλεγαν κάποιοι, ήταν ο λόγος που αργότερα αρνήθηκε να θεραπεύσει τον Πάρη, όταν πληγώθηκε από τα βέλη του Φιλοκτήτη.
Ο Τρωίλος και η Πολυξένη
Μια γυναίκα, άλλωστε, ήταν η αιτία να σκοτωθεί και ο Αχιλλέας. Ο ήρωας καλά γνώριζε ότι οι Τρώες δεν έμεναν κλεισμένοι στα τείχη τους αλλά συχνά πυκνά έβγαιναν στις γύρω εξοχές είτε για να φροντίσουν τα χωράφια τους είτε για να προμηθευτούν νερό είτε για άλλους λόγους. Αποφάσισε να στήσει ενέδρα στην πηγή.
Σε λίγο, κατέφθασαν μια όμορφη κόρη κι ένα νεαρό παλικάρι. Ήταν η Πολυξένη, μια από τις κόρες του Πριάμου, και ο αδελφός της, ο Τρωίλος, για τον οποίο όμως λεγόταν ότι, στην πραγματικότητα, ήταν γιος του Απόλλωνα. Η Πολυξένη κουβαλούσε μια στάμνα να την γεμίσει με νερό κι ο Τρωίλος έφερνε το άλογό του, να το ποτίσει. Ο Αχιλλέας τους βγήκε μπροστά. Η Πολυξένη τρόμαξε και το έβαλε στα πόδια προς μια κατεύθυνση, ο Τρωίλος καβάλησε το άλογό του κι έφυγε καλπάζοντας προς άλλη. Ο Αχιλλέας τον κυνήγησε. Αν και πεζός, έτρεχε τόσο γρήγορα που τον πρόλαβε. Τον γκρέμισε από το άλογό του, τον έσυρε σ’ ένα βωμό του Απόλλωνα και τον σκότωσε.
Ψηλά, στα τείχη της Τροίας, ο Πολίτης, ο γιος του Πριάμου που είχε βάρδια να κατοπτεύει τον κάμπο, είχε δει τον Αχιλλέα να κυνηγά τον Τρωίλο και είχε ειδοποιήσει τους Τρώες. Έχοντας επικεφαλής τον Έκτορα και τον Αινεία, έτρεξαν να γλιτώσουν τον νεαρό Τρωίλο. Δεν πρόλαβαν. Ο Αχιλλέας όμως βρέθηκε περικυκλωμένος. Θα χανόταν πρόωρα, αν η Θέτιδα, η Αθηνά και ο Ερμής δεν παρενέβαιναν να τον γλιτώσουν.
Με όλα αυτά, ο Αχιλλέας είχε σκοτώσει κι άλλον γιο του Απόλλωνα, εκτός από τον Τένη, στον οποίο έχει γίνει αναφορά. Η μοίρα του είχε σφραγιστεί. Κι αιτία για τον χαμό του θα γινόταν η Πολυξένη.
Ο Αχιλλέας την είχε ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή που την είδε. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν την πείραξε αλλά προτίμησε να κυνηγήσει τον αδελφό της. Την ονειρευόταν ακόμα και στο ξύπνιο του. Σιγά σιγά, μέσα του άρχισε να ωριμάζει μια σκέψη. Να την παντρευτεί.
Έπεισε τους άλλους Αχαιούς να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τους Τρώες. Θα παρατούσαν την πολιορκία και θα γύριζαν στις πατρίδες τους, με τον όρο ο Πρίαμος να παντρέψει την Πολυξένη με τον Αχιλλέα και να επιστρέψει στον Μενέλαο την Ελένη και τα κλεμμένα από το παλάτι της Σπάρτης. Συμφώνησαν.
Άρχισαν οι ετοιμασίες για τους γάμους αλλά ο Πάρης λυσσούσε μέσα του. Ένιωθε ριγμένος. Την ορισμένη ημέρα, ο Αχιλλέας έφτασε άοπλος στον τόπο της τελετής του γάμου. Ο Πάρης κινήθηκε προς το μέρος του με ανοιχτή αγκαλιά. Πήγαινε τάχα να φιλήσει τον γαμπρό. Ο Αχιλλέας δεν πονηρεύτηκε. Την ώρα που φιλιόντουσαν, ο Πάρης έβγαλε το κρυμμένο ξίφος του και το βύθισε στα πλευρά του Αχιλλέα που έπεσε νεκρός.
Το έπος θέλει να τα αγνοεί όλα αυτά αλλά πολλοί σχολιαστές επιμένουν ότι έτσι ή περίπου έτσι έγιναν τα πράγματα.
(τελευταία επεξεργασία, 22 Ιανουαρίου 2022)