Την ώρα που ο Τηλέμαχος και ο Πεισίστρατος απολάμβαναν την φιλοξενία του Μενέλαου στη Σπάρτη, στην Ιθάκη οι μνηστήρες αναστατώνονταν καθώς μάθαιναν ότι ο νεαρός γιος του Οδυσσέα έλειπε από το νησί. Είχαν μαζευτεί στο προαύλιο του ανακτόρου και διαγωνίζονταν στο σημάδι, όταν έφτασε εκεί ο Νοήμονας για να ρωτήσει τον Αντίνοο, αν ήξερε πότε θα γύριζε ο Τηλέμαχος. Ο Αντίνοος όχι μόνο δεν γνώριζε αλλά και μόλις μάθαινε ότι νεαρός έλειπε. Ο Νοήμονας εξήγησε ότι είχε δανείσει στον Μέντορα το πλοίο του, να πάνε με τον Τηλέμαχο και είκοσι νέους στην Πύλο, αλλά τώρα το χρειαζόταν. Τον ίδιο τον Μέντορα του φάνηκε ότι τον είχε δει στην Ιθάκη το προηγούμενο πρωί και προσπαθούσε να καταλάβει, τι γινόταν. Φυσικά, δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι είχε δώσει το πλοίο του στην θεά Αθηνά κι όχι στον Μέντορα.
Τον Αντίνοο όμως και τους άλλους μνηστήρες εκείνο που τους απασχολούσε ήταν ότι ο νεαρός Τηλέμαχος είχε σαλπάρει χωρίς αυτοί να πάρουν είδηση το παραμικρό. Σίγουρα, κάτι τους ετοίμαζε. Το καλύτερο γι’ αυτούς θα ήταν να τον σκοτώσουν, να απαλλαγούν από τον μπελά του. Ο Αντίνοος αποφάσισε να αρματώσει πλοίο και, μαζί με άλλους είκοσι από τους μνηστήρες, να του στήσει ενέδρα «μες στα στενά εκεί του Θιακιού και των βραχιών της Σάμης» και να τον βγάλει από τη μέση.
Πιστός κήρυκας του Οδυσσέα, ο Μέδοντας είχε στήσει αφτί κι άκουσε ολόκληρο το σχέδιο της συνωμοσίας εναντίον του Τηλέμαχου. Έσπευσε να το προφτάσει στην Πηνελόπη. Παραλίγο να λιποθυμήσει εκείνη. Έβαλε τα κλάματα και ξέσπασε στις σκλάβες της που δεν της είπαν τίποτα και δεν εμπόδισαν τον γιο της να φύγει. Πια, αυτός είχε γίνει στόχος και θα τον έχανε όπως έχασε και τον άντρα της. Η Ευρύκλεια της εξομολογήθηκε πως ήταν η μόνη που ήξερε για το ταξίδι αλλά του είχε ορκιστεί ότι δεν θα τον μαρτυρήσει. Η Πηνελόπη συνέχισε να κλαίει ώσπου ο ύπνος βάρυνε τα βλέφαρά της. Ήταν η ώρα της θεάς Αθηνάς να επέμβει. Της έστειλε στον ύπνο της τη σκιά της αδελφής της, Ιφθίμης, που είχε παντρευτεί τον Εύμηλο των θεσσαλικών Φερών. Αυτή διαβεβαίωσε την Πηνελόπη ότι οι θεοί προστάτευαν τον γιο της κι ότι τίποτα δεν είχε να πάθει.
(τελευταία επεξεργασία, 2 Ιουνίου 2022)