Η 21η Ιανουαρίου στην ιστορία

                                                           21 Ιανουαρίου 1949

                                                   Η Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ

Ακρωτηριασμένη και κάτω από την αποικιακή επιρροή που ασκούσαν στο εσωτερικό της οι Ιάπωνες, οι Αμερικανοί και οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, βρήκε την Κίνα ο εικοστός αιώνας. Ο αυτοκράτορας Κουάνγκ Σου πέθανε το 1908, αφήνοντας στο θρόνο τον μόλις δυο χρόνων ανιψιό του, Χουάν Τσουνγκ Που Γι, με αντιβασιλιά τον πατέρα του, πρίγκιπα Τσουν. Ώσπου ο αυτοκράτορας να γίνει πέντε χρόνων, ξέσπασε στη χώρα επανάσταση που κήρυξε τη δημοκρατία, βάζοντας τέλος στη δυναστεία των Τσινγκ, που κατείχε το θρόνο από το 1644.

Ο τελευταίος αυτοκράτορας παραιτήθηκε, χωρίς να το καταλάβει, στα 1912, ενώ στην πολιτική σκηνή της Κίνας κυριάρχησε το νεαρό εθνικιστικό κόμμα «Κουομιντάνγκ», με ηγέτη τον Σουν Γιατ Σεν. Από το 1915, οι εθνικιστές πολέμησαν με τους μοναρχικούς κι από το 1927 βάλθηκαν να απαλλάξουν την αχανή χώρα από τα δεσμά των ξένων συμφερόντων.

Ο Τσανγκ Κάι Σεκ διαδέχθηκε τον Σουν Γιατ Σεν στην ηγεσία των εθνικιστών και, το 1928, έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τότε, στράφηκε κατά των κομμουνιστών ξεκινώντας εμφύλιο πόλεμο. Σε λίγο, στην Κίνα υπήρχαν δυο κράτη: το τεράστιο, με αρχηγό τον Τσανγκ Κάι Σεκ κι ένα μικρό (στη κεντρική και ανατολική πλευρά), οργανωμένο κατά τα σοβιετικά πρότυπα. Ήταν η εποχή που άρχιζε να λάμπει το άστρο του κομμουνιστή ηγέτη, Μάο Τσε Τουνγκ, ο οποίος οργάνωσε τον κόκκινο στρατό.

Στα 1931 - 32, η Ιαπωνία εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και δημιούργησε στη Μαντζουρία το «ανεξάρτητο κράτος του Μαντσουκουό», τοποθετώντας «αυτοκράτορα» τον έκπτωτο Που Γι. Οι κομμουνιστές του Μάο πραγματοποίησαν τη μεγάλη πορεία του 1934 – 35, ενώ οι Ιάπωνες εισέβαλαν στην Κίνα, το 1937, φτάνοντας ως το Πεκίνο. Η κυβέρνηση του Τσανγκ Κάι Σεκ έφυγε στο Τσουνγκ Κινγκ, στα δυτικά.

Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, στα 1945, ο εμφύλιος ξανάρχισε στην Κίνα. Οι κομμουνιστές του Μάο κατάφεραν να νικήσουν τους εθνικιστές και, στις 21 Ιανουαρίου 1949, ο Τσανγκ Κάι Σεκ παραιτήθηκε από πρόεδρος της Δημοκρατίας. Την άλλη μέρα, 22 του μήνα, οι κομμουνιστές μπήκαν στο Πεκίνο. Ο μεγάλος νικημένος έφυγε στη Φορμόζα, όπου ίδρυσε τη δημοκρατία της Ταϊβάν. Ο Μάο Τσε Τουνγκ προχώρησε στην ανασυγκρότηση της απέραντης χώρας με πολύ γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης. Σύντομα, η Λαϊκή Κίνα εξελίχθηκε σε μεγάλη δύναμη και, στις 26 Οκτωβρίου 1971, έγινε μέλος του ΟΗΕ, εκτοπίζοντας την Ταϊβάν από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 21 Φεβρουαρίου 1972, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, επισκέφτηκε επίσημα τον Μάο Τσε Τουνγκ στο Πεκίνο, αρχίζοντας μια νέα εποχή για την Κίνα.

                                                   21 Ιανουαρίου 1950

                                       Πεθαίνει ο συγγραφέας Όργουελ

Ο Έρικ Άρθουρ Μπλερ γεννήθηκε στη Βεγγάλη των αγγλοκρατούμενων Ινδιών, στα 1903. Ήταν γιος ανώτερου υπαλλήλου της αυτοκρατορίας και της κόρης ενός Γάλλου εμπόρου στη Βιρμανία. Ήταν «σαχίμπ» (αφέντης). Στα 1911, η οικογένεια μετακόμισε στην Αγγλία και ο μικρός Έρικ βρέθηκε σε ένα σχολείο στο Σάσεξ, όπου διακρινόταν για τη λαμπρότητα του πνεύματός του αλλά και για τη σκυθρωπή, απόμακρη και εκκεντρική συμπεριφορά του. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1945 με το μυθιστόρημα «Η φάρμα των ζώων» που υπέγραφε με το ψευδώνυμο Τζορτζ Όργουελ. Δανείστηκε το επώνυμο από ένα όμορφο ποτάμι της Ανατολικής Αγγλίας. Και το δικαιολόγησε, λέγοντας ότι το οικογενειακό Μπλερ ανήκει σε στυλοβάτες της αυτοκρατορίας, ενώ ο ίδιος ήταν επαναστάτης του λόγου και της πολιτικής. Τι εννοούσε ακριβώς, φάνηκε στο μυθιστόρημά του «1984» (απλή αντιστροφή του 1948, έτους που το έγραψε), το οποίο εκδόθηκε το 1949, προφητικό, σκοτεινό, προάγγελος ενός ολοκληρωτικού κόσμου που έβλεπε να έρχεται και τον οποίο θα εξουσίαζε ο «Μεγάλος αδελφός». Ο Τζορτζ Όργουελ πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1950. Η «Αυτοβιογραφία» του κυκλοφόρησε το 1953.